Η καλή πορεία της ομάδας μέσα στο 2011 συνεχίζεται και πλέον βρίσκεται στην τρίτη θέση της Private League. Προφανώς, ο στόχος δε μπορεί να είναι μεγαλύτερος, καθώς οι δύο πρώτοι έχουν ξεφύγει πολύ και διεκδικούν τη γενική πρωτιά στην Ελλάδα, σίγουρα όμως δεν είναι μικρή υπόθεση, ενώ θα πρέπει να συνεχίσουμε να ...σώζουμε οτιδήποτε κι αν σώζεται και στη γενική κατάταξη, όπου πλέον βρισκόμαστε στη 1300+ θέση.
Ας δούμε λίγο τα πράγματα ανά θέση.
Στους πλέι μέικερ, ο Διαμαντίδης αποτελεί ασφαλώς τον πρώτο παίκτη που θα πρέπει να έχει κάποιος. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν Ούκιτς και Τεόντοσιτς οι οποίοι όμως δεν έχουν τη σιγουριά του πρώτου (ειδικά ο Σέρβος απογοητεύει, ας ελπίσουμε σε μια εκκωφαντική επάνοδο) και οι Χουέρτας και Πέρκινς, που μπήκαν φουριόζοι στο TOP 16 (και ίσως είναι λόγοι που ο Σαν Εμετέριο και κυρίως ο Έιτσον έχουν χαμηλότερη στατιστική απόδοση). Υπάρχει βεβαίως και ο Ελ Αμίν ο οποίος "σκότωσε" την Κάχα Λαμποράλ και οδηγεί τη Λιέτουβος Ρίτας στο TOP 16. Κανονικά η αναφορά μας θα έπρεπε να κλείνει στον Τεόντοσιτς (αφού ο ΜακΚάλεμπ είναι τραυματίας), όμως η κακή φετινή απόδοσή του, μας αναγκάζει να δούμε κι άλλες λύσεις. Λόγω πρόσφατων μέτριων και κακών ματς και της χαμηλής αξίας του (με τους υπόλοιπους είχε διαφορά 15 credits σε μεγάλο διάστημα της χρονιάς), θα δείξουμε υπομονή και θα παραμείνει στην ομάδα.
Στους περιφερειακούς τα πράγματα είναι πιο απλά. Σαν Εμετέριο, Έιτσον και Σπανούλης είναι οι τρεις παίκτες που κάθε ομάδα θα ήθελε να έχει. Στη δική μας απουσιάζει ο Ισπανός, λόγω credits. Περισσότερο "must" απ' όλους βέβαια είναι ο Ναβάρο, ο οποίος έχει επανέρθει καυτός, μετά τον τραυματισμό του και βρίσκεται ακόμα στα 50 credits. Ψάχνουμε λοιπόν τον τέταρτο παίκτη που θα συμπληρώσει τη γραμμή. Ο Καουκένας δεν είχε καλό βράδυ απέναντι στη Ρεάλ (ευτυχώς, ούτε ο Άντερσον έκανε τίποτα ιδιαίτερο στη Λουμπλιάνα) και μέσα στο Βελιγράδι θα 'χει αρκετά δύσκολο έργο. Βέβαια, αν δεν παίξει κι αυτός (και ο Ζήσης of course) τότε ποιος, αλλά όπως και να 'χει, η αποστολή του είναι δύσκολη και μάλλον θα πρέπει να τον αποχωριστούμε. Τα credits δε φτάνουν για ν' αποκτήσουμε τον Άντερσον, ο οποίος λογικά θα έχει εύκολο παιχνίδι απέναντι στη Ρόμα, οπότε πρέπει να βρούμε κάποια αλχημεία για ν' αποκτήσουμε είτε κάποιον αρκετά φθηνό, είτε κάποιον αρκετά ακριβό και να κάνουμε το αντίθετο σε μια θέση των ψηλών. Επειδή ο Σαν Εμετέριο είναι ολίγον τι πανάκριβος και έχει να παίξει με Παναθηναϊκό, θα κοιτάξουμε προς Τουρκία μεριά και συγκεκριμένα προς τον Μάρκο Τόμας, ο οποίος έχει πάρει μπρος στο TOP 16. 34 credits δεν είναι διόλου άσχημα, αν και ρισκάρουμε όσον αφορά τη σταθερότητα του παίκτη.
Στους ψηλούς, τα πράγματα είναι το ίδιο ξεκάθαρα. Φρίλαντ, Σχορτσανίτης και Μπατίστ είναι οι τρεις πολυτιμότεροι παίκτες. Από εκεί και πέρα υπάρχει ο Τελέτοβιτς που έχει ζεσταθεί για τα καλά, ο Μπουρούσης, ο οποίος ...ψάχνει χρόνο συμμετοχής και ο Λαβρίνοβιτς που εξακολουθεί να είναι αμφίβολος, άρα βγαίνει εκτός πλάνων. Υπάρχουν κι άλλες καλές περιπτώσεις, σε όλα τα κλιμάκια τιμών, όμως δεν ενθουσιάζουν μπροστά σ' αυτούς. Το δύσκολο παιχνίδι του Τελέτοβιτς με τον Παναθηναϊκό (λογικά θα είναι ο προφανής αμυντικός στόχος της ελληνικής ομάδας, αν και αυτός δεν χαμπαριάζει) και το κακό ματς του Φρίλαντ με την ίδια ομάδα τις προάλλες (άρα χαμηλότερη αξία και θεωρητικά περισσότερες πιθανότητες για ένα καλό ματς) μας οδηγούν στη συγκεκριμένη αλλαγή. Εκτός των άλλων, το ματς της Μάλαγα με τη Λιέτουβος Ρίτας είναι τελικός και θεωρητικά πάντα, το πιο εύκολο που θα δώσουν οι Ανδαλουσιανοί στο TOP 16. Έτσι η frontline μας ισχυροποιείται στο μέγιστο βαθμό με τους Φρίλαντ, Σχορτσανίτη, Μπατίστ και Μπουρούση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου