Upgrading vol. 1

Έχουμε ήδη διανύσει σχεδόν ένα μήνα παιχνιδιού και όλο αυτόν τον καιρό προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερα credits, για να αυξήσουμε τις οικονομικές άρα και αγωνιστικές δυνατότητες της ομάδας μας. Φυσικά, η λογική των credits έχει πάντα ένα αντικειμενικό όφελος, αλλά πλέον είναι ώρα να κοιτάξουμε περισσότερο τα σκορ, για να μην χαθεί κι άλλο πολύτιμο έδαφος. Ούτως ή άλλως, δεν έχουν μείνει και πολύ υποτιμημένοι παίκτες στο παιχνίδι.

Στα πλαίσια αυτά, θα ψάξουμε να βρούμε ισορροπημένους κατά κύριο λόγο, ποιοτικούς παίκτες, που δεν έχουν ξεκινήσει καλά τη σεζόν και τώρα βρίσκονται σε τιμές που δεν αντιστοιχούν στην πραγματική τους αξία. Ήδη κάποιοι φαίνονται στη λίστα των most-bought players της αγωνιστικής: ο Spanoulis, o Teodosic και o Navarro.

Παράλληλα, υπάρχει και ο Mensa-Bonsu που συνδυάζει αγωνιστικά και οικονομικά κριτήρια. Έχοντας παίξει μόνο δύο ματς, είναι σαφώς υποτιμημένος, ενώ έδειξε ικανός (και το έχει δείξει και στις προηγούμενες παρουσίες του στη διοργάνωση) να κάνει μεγάλα σκορ. Πόσο μάλλον όταν η Γαλατασαράι θυμίζει νοσοκομείο μετά και τους νέους τραυματισμούς, του Dudley και του Gordon. Οπότε, θεωρώ ότι ο Άγγλος είναι must για αυτή την αγωνιστική και είναι απόλυτα λογικό να έχει τόσο μεγάλη διαφορά από το δεύτερο most-bought player.  

Στα της ομάδας, οι point guards δικαίωσαν την παρουσία τους στην ομάδα την 4η αγωνιστική. Σίγουρα, ο Bykov μπορούσε και πολύ καλύτερα, αν ήταν περισσότερο εύστοχος ή απέφευγε τα γρήγορα φάουλ απέναντι στον Παναθηναϊκό, αλλά και το 8,8 που έδωσε δεν απογοητεύει. Την ίδια στιγμή, ο Wright φαίνεται να προσαρμόζεται σταδιακά στην Euroleague και με τη συνδρομή και των κερδισμένων φάουλ, έχει δύο σερί καλά σκορ. Δεδομένου και του potential που έχει, δεν υπάρχει σκέψη για αποχώρηση από την ομάδα, ενόψει 5ης αγωνιστικής.

Αντιθέτως, αυτός που είναι με τα δύο πόδια στην έξοδο, είναι ο Nocioni, ο οποίος έπιασε τα 90 credits. Κάτι παραπάνω από ιδανική τιμή πώλησης για τον Αργεντίνο και η ομάδα έχει την πολυτέλεια να τον αντικαταστήσει με οποιονδήποτε άλλο περιφερειακό, όσο ακριβός κι αν είναι. Στις άλλες θέσεις, ο Preldzic συνεχίζει ακάθεκτος, όπως εξάλλου και ο Schilb με τον Djedovic, αν και τον δεύτερο τον θεωρώ πιο επίφοβο, επειδή είναι και πιο ακριβός. Επομένως, αν είναι να αποχωρήσει και δεύτερος περιφερειακός, αυτός θα είναι ο Βόσνιος. Αλλά αυτό δεν είναι άμεση προτεραιότητα.

Στους ψηλούς, Dunston και Dragicevic παραμένουν υποτιμημένοι, ειδικά ο δεύτερος, οπότε μένουν ως έχουν. Οπότε, ο κλήρος για το ποιον θα αντικαταστήσει ο Mensa-Bonsu θα πέσει ανάμεσα σε Lavrinovic και Marjanovic. Ο πρώτος είναι σαφώς πιο μπασκετικός, έχει μεγαλύτερο potential και προσωπικά τον έχω σε μεγάλη ...φαντασιακή εκτίμηση, όμως έχει δυσκολότερο ματς, καθώς η Μπουντιβέλνικ υποδέχεται την Μπαρτσελόνα των Tomic, Dorsey και Lampe. Έως τώρα βέβαια στα δύο εντός έδρας ματς που έχει παίξει ο Λιθουανός έχει οργιάσει, αλλά η παρουσία του στο παιχνίδι που ακολουθεί δεν παύει να εμπεριέχει ρίσκο. Εκτός αυτού, μετά έχει να ταξιδέψει και μέσα στην Φενέρ. Από την άλλη, ο Marjanovic έχει "κολλήσει" στα τελευταία δύο παιχνίδια και ίσως τελικά να μην είναι για τόσο ψηλά. Θεωρητικά πάντως, έχει να δώσει το πιο εύκολο ματς της φάσης, αφού θα παίξει εντός με τη Λιέτουβος. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και με την ...ευλογία των λιγότερων credits που κοστίζει, θα μείνει στην ομάδα αντί του Λιθουανού. Οπότε, από την αλλαγή Lavrinovic->Mensa-Bonsu εξοικονομούνται 29 credits.

Ως προς τον αντικαταστάτη του Nocioni, η πρώτη μου επιλογή είναι ο Spanoulis, που βρίσκεται μόλις στα 52 credits. Βέβαια, με τόσο κακό ξεκίνημα που έχει κάνει, ακόμα και σ' αυτή την τιμή είναι υπερτιμημένος, αλλά με ένα 20άρι απέναντι στη Ζιέλονα Γκόρα παραμένει στα ίδια. Ούτως ή άλλως, θέλει 11 για να τα χάσει όλα, οπότε πιθανώς να είναι πιο φθηνός την επόμενη αγωνιστική, αλλά όχι απαραίτητα κατά 15%. Σε κάθε περίπτωση, το να αλλάζεις Nocioni με Spanoulis και να σου μένουν 38 credits συμβαίνει ...κυριολεκτικά, 1 φορά στα 10 χρόνια στο fantasy, οπότε δε με απασχολεί αν θα χάσει λίγα credits ο παίκτης του Ολυμπιακού. Από την άλλη βέβαια, δεδομένης της ευκολίας του αγώνα και του ...ρελαντί που κινείται μέχρι στιγμής, είναι πιθανό να αρκεστεί σε ένα απλά καλό σκορ. H δεύτερη επιλογή ακούει στο όνομα του Langford, στα 66 credits. Δεν αποτελεί ανάλογη ευκαιρία, αλλά δεν είναι και ακριβός. Έως τώρα είναι αρκετά άστοχος και αυτό του έχει στερήσει τη σταθερότητα στα μεγάλα σκορ, αλλά απέναντι στο Στρασβούργο θα έχει μια ακόμα ευκαιρία να αποδείξει ότι θα βρίσκεται και φέτος στα ...υψηλά πατώματα των περιφερειακών. Αν δεν φορτσάρει ούτε σ' αυτό το ματς, το φαντασιακό του μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο...

Μένει η τρίτη αλλαγή και βάσει των παραπάνω, βολεύει να αποκτήσω και Langford και Spanoulis και να διώξω Djedovic. Ο Βόσνιος όμως έως τώρα είναι σταθερά διψήφιος και με καλά μάλιστα σκορ, οπότε δεν αποτελεί τρύπα για την ομάδα. Επομένως, μπορώ να αναβαθμίσω τη θέση των point guards και στη θέση του Bykov να έρθει ένας εκ των McCalebb, Diamantidis. Η προτίμησή μου πάει στον δεύτερο, παρόλο που έχει πέσει μια ταχύτητα από πέρυσι. Μοιράζει ωστόσο αφειδώς ασσίστ και παραμένει το αφεντικό του Παναθηναϊκού, τη στιγμή που ο McCalebb, έχει βρει ένα σημαντικό μεν, αλλά όχι τόσο καθοριστικό ρόλο στη φετινή Φενέρ. Είναι και η δυσκολία του ματς μέσα στην Μακάμπι τέτοια που προσφέρεται για μεγάλο σκορ από το συγκεκριμένο παίκτη. Την παρουσία του Diamantidis την είχα δεδομένη, μέχρι που έμαθα τους τελευταίους τραυματισμούς της Γαλατασαράι. Ο Gordon χάνει όλη τη χρονιά και πλέον όλες μα όλες οι επιθέσεις θα περνάνε από τα χέρια του Arroyo. Δεν είναι και ο πιο σταθερός παίκτης, λόγω και του στυλ παιχνιδιού του, όμως απέναντι στην (άμεση ανταγωνίστρια για την Γαλατά) Μπάγερν αναμένεται να πάρει πολλές πρωτοβουλίες. Επομένως, για 45 credits... why not?

Δύο θέσεις παίζουν λοιπόν, για τη διαμόρφωση του τελικού ρόστερ και η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν αρκετά όλα τα πιθανά σενάρια. Το ποιο θα επιλεγεί τελικά θα αποφασιστεί μάλλον τελευταία στιγμή, λίγο πριν την έναρξη του αγώνα μεταξύ Ρεάλ και Εφές, αύριο Τετάρτη, στις 21:45. Devotion!