Τα πράγματα στις θέσεις 2-3 είναι σαφώς καλύτερα (και στους ψηλούς ακόμη περισσότερο). Περισσότερες καλές επιλογές, για τέσσερις βέβαια θέσεις. Για τους πολύ ακριβούς παίκτες τα είπαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση. Ο Ναβάρο σαφώς και είναι το βαρόμετρο της Μπαρτσελόνα, αλλά τα 90 είναι πάρα πολλά και σε καμιά περίπτωση δε θα μπορέσει (ή καλύτερα, δε θα χρειαστεί) να τα κρατήσει μέσα στη σεζόν. Επίσης, τα 75 του συμπαίκτη του, Μάικλ είναι πολλά, αν και ο συγκεκριμένος φαίνεται πως συνεχίζει να βελτιώνεται. Πέρυσι πάντως είχε ξεκινήσει ιδιαίτερα εντυπωσιακά κι έτσι η απόκτησή του δε θα ήταν και το μεγαλύτερο σφάλμα, αφού αναμένεται να δίνει σταθερό σκορ. Από εκεί και πέρα, η ΤΣΣΚΑ διαθέτει τρεις παίκτες με περισσότερα από 70 credits. Σισκάουσκας και Λάνγκτον είχαν χαμηλότερους μέσους όρους άλλες χρονιές, όπως πέρυσι, χωρίς τον Γκόρντον, ή το βάθος που έχει φέτος η ομάδα τους, οπότε αυτή τη στιγμή είναι ακριβοί. Είναι βέβαια παίκτες με τους οποίους θ' ασχοληθούμε σοβαρά μέσα στη χρονιά, όπως και με τον Ναβάρο. Τα 71 του Γκόρντον φαίνονται αρκετά καλύτερα, τις ικανότητες ασφαλώς τις έχει, αλλά θα πρέπει να δούμε τι ρόλο θα έχει φέτος.
Ο Σάτο, ο οποίος συνηθίζει να ξεκινάει πολύ δυνατά τη σεζόν είναι επίσης ακριβός. Τέτοια νούμερα δεν είχε ούτε τις προηγούμενες χρονιές για να τα κάνει τώρα, στο υψηλότερο επίπεδο, αν κι εδώ που τα λέμε, η περιφερειακή γραμμή της Σιένα ίσως να ήταν και πιο δυνατή από τη φετινή του Παναθηναϊκού. Ο Νίκολας πάντως τα έχει κάνει, ή πλησιάσει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι αποτελεί μια καλή επιλογή, αν και ίσως να είναι προτιμότερος του Λόγκαν, ο οποίος εκτός των άλλων βρίσκεται πλέον σε διαφορετικό περιβάλλον. Ο Μάρκο Τόμας προέρχεται από εξαιρετική χρονιά, αλλά τα 68 credits για τη Φενέρ είναι πάρα πολλά. Αυτοί που ίσως αξίζουν το ρίσκο είναι ο Ρακόσεβιτς και ο Σπανούλης. Ο πρώτος είναι από τις σταθερές αξίες του παιχνιδιού και λογικά θα επανέρθει στις καλές εμφανίσεις φέτος. Βέβαια, η περιφέρεια της Εφές διαθέτει αρκετούς παίκτες, όμως αυτός (πρέπει να) είναι το βαρύ πυροβολικό. Από κακή χρονιά προέρχεται και ο Σπανούλης, όμως η αλλαγή στρατοπέδου και ο πιο ηγετικός ρόλος που πιθανώς να έχει, τον κάνουν ενδιαφέροντα στα μάτια μας. Το καλύτερο βέβαια θα είναι να περιμένουμε, εξάλλου, το ματς της πρεμιέρας είναι δύσκολο, απέναντι στη Ρεάλ.
Ώρα να πάμε στα καλά... Ο Έιντσον είναι ιδιαίτερα πληθωρικός παίκτης και χωρίς να υπάρχουν πολλοί σταρ στην ομάδα του, αναμένεται να δώσει καλά σκορ. Ίσως μάλιστα να είναι προτιμότερος από αρκετούς από τους προηγούμενους παίκτες. Ο Νάχμπαρ πέρυσι απογοήτευσε, όμως σαφώς κι έχει το potential για να δίνει σταθερά, έστω και μικρότερα από 15, σκορ. Θα φανεί στα πρώτα παιχνίδια. Ο Σαν Εμετέριο φαίνεται πως συνεχίζει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να είναι εκπληκτικός κι ενώ δε γεμίζει το μάτι, αποτελεί μια πάρα πολύ καλή επιλογή ακόμα και για τα 59 credits. Ίσως ακόμα καλύτερη περίπτωση είναι ο Χόκινς, ο οποίος έχει μια ...πολύ καλή σχέση με τα νούμερα και φέτος επέστρεψε στο Μιλάνο. Βέβαια, το πρώτο ματς είναι απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, αλλά ο συγκεκριμένος λογικά δε θα 'χει ιδιαίτερο πρόβλημα. Το λαβράκι πάντως φαίνεται να είναι ο Λάνγκφορντ, ο οποίος εισήχθη στο παιχνίδι αργότερα, λόγω των προκριματικών της Κίμκι, με αξία μόλις 57, ενώ πέρυσι είχε μ.ο. 16,5 και φέτος στα προκριματικά κάτι λιγότερο από 20!
Άλλες πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις είναι ο Γκεσεβίτσιους, ο οποίος πέρυσι τα πήγε περίφημα και φέτος η Λιέτουβος Ρίτας δε θα λέγαμε ότι ενισχύθηκε ιδιαίτερα, ο Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς της Τσιμπόνα, που αναμένεται να είναι ο ηγέτης της φέτος και τον οποίο πιθανότατα να κοιτάξουμε πολύ σοβαρά γύρω στην τρίτη αγωνιστική, αφού στην πρεμιέρα τον υποδέχεται η Μπαρτσελόνα, καθώς επίσης και ο γνωστός μας Γκρέγκορι, ο οποίος βρίσκεται μόλις στα 43 credits! Δεν είναι ο κλασικός σκόρερ, αλλά σίγουρα έχει τα φόντα να δώσει πολύ μεγαλύτερα σκορ, ειδικά με μια ομάδα όπως η Ολύμπια.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν διάφοροι παίκτες που βλέπουμε με καλό μάτι, χωρίς όμως να ενθουσιάζουν, όπως ο Καουκένας που βρίσκεται και στο TOP 5 των αγορών του παιχνιδιού, όμως η αλήθεια είναι ότι δύσκολα μπορεί να πάει αρκετά παραπάνω από τα 57 credits, o Γιούινγκ της Πρόκομ, ο οποίος γενικά δεν είναι αξιόπιστος, αλλά φέτος οι Πολωνοί έχουν αποδυναμωθεί κι έτσι αναμένεται ν' αναλάβει αρκετά σημαντικό ρόλο, ο Μέχια που πιθανώς θ' αποτελεί το πρώτο βιολί της Σολέ, ίσως ο Ρίτσαρτσον που πέρυσι έκανε μερικά εξαιρετικά παιχνίδια με τον Άρη, αν και βασίζεται πολύ στο σουτ κι άρα στη βραδιά του, ο άγνωστος Μάρκους Τζόνσον της Τσιμπόνα, λόγω απουσίας εσωτερικού ανταγωνισμού, και ο Σουάρεζ που ξεκίνησε εντυπωσιακά στην ACB με τη Ρεάλ, αλλά προπονητής παραμένει ο Μεσίνα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Έχει "ρεύμα" πάντως καθώς αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη τρίτη θέση των πιο εμπορικών παικτών.
Η αλήθεια είναι ότι κάτω από τα 40 credits δε φαίνεται να υπάρχει κάτι καλό. Άλλος ένας λόγος που θα ήταν καλό να προτιμηθούν παίκτες από τη ...μεσαία τάξη, αποφεύγοντας τους πολύ ακριβούς. Εξαίρεση, βάσει της συνολικής εικόνας των φιλικών φαίνεται ν' αποτελεί ο Παπανικολάου, με μόλις 9 credits. Ίσως ν' αποτελέσει το νέο Πόσιους, ο οποίος πέρυσι με τη Ζαλγκίρις ξεκίνησε από την ίδια τιμή (φέτος ξεκινά με 51). Γενικά οι πολύ φθηνοί παίκτες προβληματίζουν, αφού όσο καλά κι αν τα πάνε, η αύξηση της αξίας τους είναι αμελητέα, αλλά αν χρειαστεί να κάνουμε την εξαίρεση, ο Παπανικολάου θα είναι ο περιφερειακός που θα εξετάσουμε σοβαρά.
What's next? Οι ψηλοί φυσικά, η πιο ευχάριστη κατηγορία του fantasy... Stand by!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου