Στους point guards, τα πράγματα είναι αναμενόμενα πολύ δύσκολα. Ακόμα και οι καλύτεροι παίκτες, Διαμαντίδης και ΜακΚάλεμπ δεν αξίζουν τα credits τους κι έτσι θα πρέπει να εξετάσουμε πολύ προσεκτικά ποιους θα πάρουμε. Αν και κάποιοι θα γελάσουν, μια πολύ καλή περίπτωση είναι ο Lakovic στα 55, σε μια ομάδα που θα έχει ξανά μετά από χρόνια ηγετικό ρόλο, ενώ είναι παίκτης που έχει καλή σχέση με τα νούμερα. Είχε τουλάχιστον πριν πάρει την κάτω βόλτα η καριέρα του. Από εκεί και πέρα, ενδιαφέροντες παίκτες είναι ο Calathes και ο Lucas, αλλά και πάλι δεν ενθουσιάζουν. Έχουν πάντως το potential, ενώ δίπλα σ' αυτούς υπάρχει και ο γερόλυκος Mallet, για τον οποίο επίσης εγείρονται ενστάσεις σταθερότητας. Τέλος, αν κάποιος θέλει να κοιτάξει πιο χαμηλά, υπάρχει ένας άλλος πλέι μέικερ της Γαλατάσαράι, ο Acik στα 26, ο οποίος μπορεί να μην έχει μεγάλο στατιστικό ταβάνι, ωστόσο γνωρίζει εξαιρετικά τη θέση κι όταν στην ομάδα υπάρχουν οι "τρελοί" Λάκοβιτς και Αρσλάν, σίγουρα θα έχει τις ευκαιρίες του.
Στους περιφερειακούς (2-3), τα πράγματα απλοποιούνται με τη χαμηλή κοστολόγηση των τριών NBAers, Batum, Gallinari και Fernandez. Ο πρώτος είναι από τους πιο must παίκτες στην ιστορία του παιχνιδιού, καθώς πέρα από το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, παίζει σε μια ομάδα που δε θα χει καθόλου εσωτερικό ανταγωνισμό. Κάτι που θα συμβεί με τους άλλους δύο, καθώς Μιλάνο και Ρεάλ έχουν πολύ υψηλούς στόχους φέτος. Λόγω και του ότι δεν έχει ξεκινήσει ακόμα ουσιαστικά ο Ρούντι, η προτίμησή μας μεταξύ των δύο πάει στον Ιταλό, για την ώρα, αφού στα φιλικά η 15άρα στους πόντους είναι σταθερή κι έρχεται κι από τον πάγκο. Από εκεί και πέρα αναφέραμε και σε προηγούμενή μας ανάρτηση την περίπτωση του Danny Green της Ολύμπια, που κάνει σπουδαία πράγματα στα φιλικά, αν κι έχει δύσκολη πρεμιέρα, αλλά και πάλι,για 45 credits φαίνεται ν' αξίζει και με το παραπάνω. Παίκτης χωρίς πολλά φλας πάνω του είναι ο Micov της Καντού και τα 43 είναι μάλλον λίγα για τα νούμερα που μπορεί να δώσει. Τέλος, επειδή λίγο πολύ όλοι σκέφτονται τον Grimau για να εξοικομήσουν credits για αλλού (και καλά κάνουν, γιατί όντως φαίνεται να είναι από τις ευκαιρίες του παιχνιδιού), αν θέλουν κάτι περισσότερο, μπορούν να κοιτάξουν λίγο πιο κάτω, στα 17, όπου υπάρχει ο Zamojski της Πρόκομ, ο οποίος είχε 19 πόντους με 4/5 τρίποντα στο τελευταίο παιχνίδι της ομάδας του. Δεν ξέρουμε αν η ομάδα του αγωνίστηκε πλήρης, αλλά όπως και να 'χει, μια τέτοια επίδοση δεν είναι να περνάει απαρατήρητη από τους προπονητές, "φανταστικούς" και μη.
Στους ψηλούς η κατάσταση είναι πιο εύκολη, με τον Pekovic στα 75 να έχει όλο το χώρο να θυμηθεί τα εξαιρετικά νούμερα που είχε με την Παρτιζάν πριν 4 χρόνια, τον Krstic, παρ' όλο το ...κυκλοφοριακό της ΤΣΣΚΑ, ν' αποτελεί μια καλή περίπτωση στα 68 και τον Hines στα 64 να έχει ξεκινήσει δαιμονισμένος στα φιλικά με τον Ολυμπιακό. Εμείς όμως θα σταθούμε περισσότερο στον Wilkinson, παίκτης με ...παθολογική αδυναμία στα καλά νούμερα, μόνο στα 54 credits, τον Thompson που είχαμε αναφέρει και στις "πιθανές ευκαιρίες", στα 50, ο οποίος και σε μέτρια βραδιά θα βγάλει σκορ από τα ρημπάουντ (σημείωση ότι το πρώτο ματς είναι εντός με την Μπαρτσελόνα) και ...last but not least στον Gee τον ηγέτη ως τώρα της Πρόκομ. Στο τελευταίο παιχνίδι είχε 22-6-2-4. Το μεγάλο ερωτηματικό του παιχνιδιού βέβαια είναι τα μόλις 36 credits του Begic, παίκτης μ' έφεση σε καλά σκορ (ειδικά με την Ολύμπια είχε κάνει όργια), τη στιγμή που ο μοναδικός του αντίπαλος στη θέση είναι ο Τόμιτς. Πάει για most-bought o Σλοβένος, μετά τον "Μπαμπί" της Νανσί. Στους πιο φθηνούς παίκτες, ξεχωρίζει ο Lucic της Παρτιζάν στα 28, ο οποίος έχει εντυπωσιάσει στα φιλικά μέχρι στιγμής και πιθανότατα θα είναι άλλη μια απόδειξη ότι η ...παραγωγική "μηχανή" αυτής της ομάδας εξακολουθεί να δουλεύει άριστα.
Αυτά για την ώρα. Ασφαλώς, υπάρχουν κι άλλοι πολύ καλοί παίκτες που χρήζουν εξέτασης, ειδικά μετά και τα επίσημα παιχνίδια. Για το πως βλέπουμε κάποιον παίκτη μπορείτε να ρωτήσετε σε κάποιο σχόλιο. Stand by για τις επόμενες αναρτήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου