Ώρα και για την πιο ωραία θέση του παιχνιδιού, τους ψηλούς. Δεδομένου ότι δεν μεσολαβούν άλλα επίσημα παιχνίδια, έχουμε μια καλύτερη εικόνα απ' ότι είχαμε κατά τη συγγραφή των αναρτήσεων για τις άλλες θέσεις, επομένως, αν και γενικώς υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες περιπτώσεις, θα περιοριστούμε μόνο στις ...εξαιρετικές. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Nikola Mirotic, 80 credits: "μα καλά, εσύ δε μας πρήζεις τόσο καιρό να μην παίρνουμε ακριβούς παίκτες στην αρχή;". Έτσι ακριβώς είναι. Απλά μερικές φορές υπάρχουν εξαιρέσεις, παίκτες ακριβοί που κάνουν το μπαμ και μετά είναι δύσκολο να τους πιάσεις. Κι αυτός ο παίκτης είναι μάλλον δεδομένο ότι θα βρίσκεται στα πολύ ψηλά, κατά τη διάρκεια της σεζόν. Να θυμηθούμε ότι ο Kirilenko πέρυσι ξεκίνησε από τα 75 credits κι απογειώθηκε με τη μία. Όποιος έχει αυτούς τους παίκτες, έχει τεράστιο πλεονέκτημα έναντι αυτού που δεν τους έχει. Όχι ότι ο Mirotic θα αποτελέσει οπωσδήποτε έναν από αυτούς. Αλλά όταν βγάζει ...46άρι στην ACB και τα μικρότερά του παραμένουν διψήφια, τότε σίγουρα μας κάνει να τον κοιτάξουμε με άλλο μάτι.
Giorgi Shermandini, 54 credits: από τους αγαπημένους όλων των περσινών παικτών. Πάμφθηνος αρχικά, ανέβαινε συνεχώς, μέχρι που τα πράγματα έγιναν σκούρα και ...ανέβηκε κι άλλο! Στα 54 credits αποτελεί εξαιρετική περίπτωση, υπάρχει όμως ένα μεγάλο "αλλά". Η Μακάμπι δεν είναι Καντού. Στο ρόστερ και μόνο. Ο Γιώργαρος θα έχει πολύ μεγαλύτερο ανταγωνισμό, όχι τόσο στη θέση του, όσο στο γενικότερο επιθετικό κομμάτι της ομάδας του, με τους Αμερικανούς να κόβουν και να ράβουν. Αλλά μήπως γι' αυτό δεν έχει τόσο χαμηλή τιμή;
Luksa Andric, 53 credits: εν αντιθέσει με τον προηγούμενο, ο Andric παίζει σχεδόν μόνος του στη frontline της Τσεντεβίτα. Σαφώς και οι Κροάτες έχουν κι αυτοί τη δύναμή τους στην περιφέρεια, όμως ο Andric αναγκαστικά θα ολοκληρώσει αρκετές προσπάθειες της ομάδας του. Από πέρυσι ξεκίνησε η αγωνιστική του άνοδος με τη φανέλα της Γαλατασαράι και στην Αδριατική έχει ξεκινήσει ήδη περίφημα.
Kresimir Loncar, 52 credits: άλλος ένας Κροάτης, αυτός όμως με πιο ...επιβεβαιωμένες σχέσεις με τα νούμερα. Υπάρχουν βραδιές που κάνει ό,τι θέλει κυρίως όμως σε χαμηλότερο επίπεδο (πχ στο Eurocup πέρυσι), καθώς δεν έχει και ιδιαίτερα μεγάλη εμπειρία από Euroleague. Εφόσον ο Davis παραμείνει τραυματίας και δεν αγωνιστεί, θα πάρει ακόμη περισσότερες προσπάθειες και θα φλερτάρει ακόμη πιο έντονα με μεγάλα σκορ.
Deon Thompson, 50 credits: τον εντυπωσιακό Αμερικανό τον ...περιμέναμε από πέρυσι, με την Ολύμπια, σ' αυτό το σημείο της χρονιάς, αλλά μάλλον τον έφαγε η απειρία (και η ίδια του η ομάδα). Φέτος στην Άλμπα έχει πραγματοποιήσει μερικές ιδιαίτερα εντυπωσιακές εμφανίσεις στα φιλικά και ίσως τελικά να μας κάνει να ασχοληθούμε περισσότερο μαζί του. Αν παρουσιαζόταν και πιο σταθερός, δε θα είχα καμία αντίρρηση!
Viktor Sanikidze, 47 credits: ο Γεωργιανός δεν έχει την παραμικρή συμμετοχή σε διοργάνωση της Uleb. Έχει δώσει παρ' όλα αυτά καλά δείγματα στην Ιταλία τα προηγούμενα χρόνια και χωρίς να εντυπωσιάζει με τους πόντους του, ή το ύψος του, καταφέρνει να δίνει μεγάλο ranking από τα πολλά ρημπάουντ του. Οι μετοχές του πάντως έπεσαν μετά τον τελικό του ιταλικού σούπερ καπ, όπου οργίασε (35rkg, 16rebs).
Leon Radosevic, 46 credits: ο προκάτοχος του Shermandini στις αφοσιωμένες μας καρδιές! Εξαιρετική σεζόν με την Τσιμπόνα πριν δυο χρόνια, είχε ξεκινήσει μόλις με 21 credits. Πέρυσι με τη Μιλάνο απογοήτευσε, χωρίς να πάρει χρόνο βέβαια και φέτος είναι δανεικός στη Λιέτουβος Ρίτας, όπου αναμένεται να ξαναμπεί σε πρώτο πλάνο. Από τα μέχρι τώρα δείγματα πάντως, έτσι φαίνεται.
Dejan Musli, 40 credits: το ταλέντο για το οποίο ακούμε χρόνια τώρα, ήρθε η ώρα να δείξει τι αξίζει. Βασικό πεντάρι της Παρτιζάν, χαρακτηρισμός που από μόνος του χτυπάει καμπανάκι για το fantasy αν θυμηθούμε τι παίκτες έχουν περάσει από αυτή τη θέση (Milojevic, Pekovic, Maric και Drobnjak με αστερίσκο). Στην αδριατική ξεκίνησε με δυο περίφημα σκορ, ενώ το κακό του ήταν ένα άκρως ανεκτό για τα credits του, 9.
Alex Tyus, 39 credits: Εδώ δε χρειάζονται περιγραφές, μόνο νούμερα. Πριν την έναρξη της Euroleague, έχει έως τώρα συνολικά 108 ranking με 33/37 (!) δίποντα. Σε έξι ματς. Επίσημα. Δεν ξέρουμε βέβαια κατά πόσο μπορεί να είναι σταθερός σε τέτοιες επιδόσεις, αλλά σε αυτό το σενάριο, αυτός θα είναι το steal της χρονιάς κι όχι ο Blazic.
Ποιους δεν ανέφερα και ίσως αδίκησα; Ο Lampe της Κάχα θα βρίσκεται σίγουρα στους κορυφαίους ψηλούς, αλλά στα 72 credits και με πρόσφατο πρόβλημα τραυματισμού είναι απαγορευτικός, Bourousis - Lavrinovic είναι ανάλογα και με τα ...κέφια τους, Hendrix-Barac εξαρτώνται από τον χρόνο τους, όπως και το δίδυμο Jawai-Tomic, το οποίο μάλλον θα ισορροπεί σε χρόνο σε γενικές γραμμές, άρα δύσκολα να ξεχωρίσει πολύ κάποιος (και να πέσει επίσης), ο Zoric παρουσιάζεται και φέτος πολύ δυνατός, αλλά θα έχει ακόμα μεγαλύτερο ανταγωνισμό από πέρυσι, αλλά όχι τόσο όσο ο Erden, με τόσα κορμιά που έχει η Εφές φέτος. Από εκεί και πέρα, ο Zirbes της Brose Baskets έχει κάνει εξαιρετική preseason, ο Dasic ήταν ανέκαθεν πολύ ..τίμιος στατιστικά παίκτης, ο Baynes έβγαλε μάτια πέρυσι με τον Ίκαρο (ξέρει από που ψωνίζει η Ολύμπια), αλλά μάλλον θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής, ο Begic αποτελεί το μοναδικό καθαρό πεντάρι της Ρεάλ, ο Kaun πήρε αρκετό χρόνο σε κάποια φιλικά και έδειξε σε πολύ καλή κατάσταση, ο Lucic που περιμέναμε να βγει το πουλέν μας πέρυσι, ξεκίνησε τη σεζόν με ένα εντυπωσιακό 30άρι, στο μοναδικό του παιχνίδι, ενώ αν θέλουμε να δούμε πιο χαμηλά, υπάρχουν οι ψηλοί της Ζαλγκίρις, Foote και Delas, που ούτως ή άλλως παίρνουν κάποιο χρόνο, πόσο μάλλον μετά τον τραυματισμό του Klimavicius (είναι ήδη εκτός ο Javtokas).
Τα δύσκολα τώρα ξεκινούν. Έχουμε ήδη μπει στην τελική ευθεία για τη μεγάλη έναρξη την Πέμπτη. Πλέον απομένει ο σχηματισμός της τελικής δεκάδας. Stand by. We will feel devotion.
Nikola Mirotic, 80 credits: "μα καλά, εσύ δε μας πρήζεις τόσο καιρό να μην παίρνουμε ακριβούς παίκτες στην αρχή;". Έτσι ακριβώς είναι. Απλά μερικές φορές υπάρχουν εξαιρέσεις, παίκτες ακριβοί που κάνουν το μπαμ και μετά είναι δύσκολο να τους πιάσεις. Κι αυτός ο παίκτης είναι μάλλον δεδομένο ότι θα βρίσκεται στα πολύ ψηλά, κατά τη διάρκεια της σεζόν. Να θυμηθούμε ότι ο Kirilenko πέρυσι ξεκίνησε από τα 75 credits κι απογειώθηκε με τη μία. Όποιος έχει αυτούς τους παίκτες, έχει τεράστιο πλεονέκτημα έναντι αυτού που δεν τους έχει. Όχι ότι ο Mirotic θα αποτελέσει οπωσδήποτε έναν από αυτούς. Αλλά όταν βγάζει ...46άρι στην ACB και τα μικρότερά του παραμένουν διψήφια, τότε σίγουρα μας κάνει να τον κοιτάξουμε με άλλο μάτι.
Giorgi Shermandini, 54 credits: από τους αγαπημένους όλων των περσινών παικτών. Πάμφθηνος αρχικά, ανέβαινε συνεχώς, μέχρι που τα πράγματα έγιναν σκούρα και ...ανέβηκε κι άλλο! Στα 54 credits αποτελεί εξαιρετική περίπτωση, υπάρχει όμως ένα μεγάλο "αλλά". Η Μακάμπι δεν είναι Καντού. Στο ρόστερ και μόνο. Ο Γιώργαρος θα έχει πολύ μεγαλύτερο ανταγωνισμό, όχι τόσο στη θέση του, όσο στο γενικότερο επιθετικό κομμάτι της ομάδας του, με τους Αμερικανούς να κόβουν και να ράβουν. Αλλά μήπως γι' αυτό δεν έχει τόσο χαμηλή τιμή;
Luksa Andric, 53 credits: εν αντιθέσει με τον προηγούμενο, ο Andric παίζει σχεδόν μόνος του στη frontline της Τσεντεβίτα. Σαφώς και οι Κροάτες έχουν κι αυτοί τη δύναμή τους στην περιφέρεια, όμως ο Andric αναγκαστικά θα ολοκληρώσει αρκετές προσπάθειες της ομάδας του. Από πέρυσι ξεκίνησε η αγωνιστική του άνοδος με τη φανέλα της Γαλατασαράι και στην Αδριατική έχει ξεκινήσει ήδη περίφημα.
Kresimir Loncar, 52 credits: άλλος ένας Κροάτης, αυτός όμως με πιο ...επιβεβαιωμένες σχέσεις με τα νούμερα. Υπάρχουν βραδιές που κάνει ό,τι θέλει κυρίως όμως σε χαμηλότερο επίπεδο (πχ στο Eurocup πέρυσι), καθώς δεν έχει και ιδιαίτερα μεγάλη εμπειρία από Euroleague. Εφόσον ο Davis παραμείνει τραυματίας και δεν αγωνιστεί, θα πάρει ακόμη περισσότερες προσπάθειες και θα φλερτάρει ακόμη πιο έντονα με μεγάλα σκορ.
Deon Thompson, 50 credits: τον εντυπωσιακό Αμερικανό τον ...περιμέναμε από πέρυσι, με την Ολύμπια, σ' αυτό το σημείο της χρονιάς, αλλά μάλλον τον έφαγε η απειρία (και η ίδια του η ομάδα). Φέτος στην Άλμπα έχει πραγματοποιήσει μερικές ιδιαίτερα εντυπωσιακές εμφανίσεις στα φιλικά και ίσως τελικά να μας κάνει να ασχοληθούμε περισσότερο μαζί του. Αν παρουσιαζόταν και πιο σταθερός, δε θα είχα καμία αντίρρηση!
Viktor Sanikidze, 47 credits: ο Γεωργιανός δεν έχει την παραμικρή συμμετοχή σε διοργάνωση της Uleb. Έχει δώσει παρ' όλα αυτά καλά δείγματα στην Ιταλία τα προηγούμενα χρόνια και χωρίς να εντυπωσιάζει με τους πόντους του, ή το ύψος του, καταφέρνει να δίνει μεγάλο ranking από τα πολλά ρημπάουντ του. Οι μετοχές του πάντως έπεσαν μετά τον τελικό του ιταλικού σούπερ καπ, όπου οργίασε (35rkg, 16rebs).
Leon Radosevic, 46 credits: ο προκάτοχος του Shermandini στις αφοσιωμένες μας καρδιές! Εξαιρετική σεζόν με την Τσιμπόνα πριν δυο χρόνια, είχε ξεκινήσει μόλις με 21 credits. Πέρυσι με τη Μιλάνο απογοήτευσε, χωρίς να πάρει χρόνο βέβαια και φέτος είναι δανεικός στη Λιέτουβος Ρίτας, όπου αναμένεται να ξαναμπεί σε πρώτο πλάνο. Από τα μέχρι τώρα δείγματα πάντως, έτσι φαίνεται.
Dejan Musli, 40 credits: το ταλέντο για το οποίο ακούμε χρόνια τώρα, ήρθε η ώρα να δείξει τι αξίζει. Βασικό πεντάρι της Παρτιζάν, χαρακτηρισμός που από μόνος του χτυπάει καμπανάκι για το fantasy αν θυμηθούμε τι παίκτες έχουν περάσει από αυτή τη θέση (Milojevic, Pekovic, Maric και Drobnjak με αστερίσκο). Στην αδριατική ξεκίνησε με δυο περίφημα σκορ, ενώ το κακό του ήταν ένα άκρως ανεκτό για τα credits του, 9.
Alex Tyus, 39 credits: Εδώ δε χρειάζονται περιγραφές, μόνο νούμερα. Πριν την έναρξη της Euroleague, έχει έως τώρα συνολικά 108 ranking με 33/37 (!) δίποντα. Σε έξι ματς. Επίσημα. Δεν ξέρουμε βέβαια κατά πόσο μπορεί να είναι σταθερός σε τέτοιες επιδόσεις, αλλά σε αυτό το σενάριο, αυτός θα είναι το steal της χρονιάς κι όχι ο Blazic.
Ποιους δεν ανέφερα και ίσως αδίκησα; Ο Lampe της Κάχα θα βρίσκεται σίγουρα στους κορυφαίους ψηλούς, αλλά στα 72 credits και με πρόσφατο πρόβλημα τραυματισμού είναι απαγορευτικός, Bourousis - Lavrinovic είναι ανάλογα και με τα ...κέφια τους, Hendrix-Barac εξαρτώνται από τον χρόνο τους, όπως και το δίδυμο Jawai-Tomic, το οποίο μάλλον θα ισορροπεί σε χρόνο σε γενικές γραμμές, άρα δύσκολα να ξεχωρίσει πολύ κάποιος (και να πέσει επίσης), ο Zoric παρουσιάζεται και φέτος πολύ δυνατός, αλλά θα έχει ακόμα μεγαλύτερο ανταγωνισμό από πέρυσι, αλλά όχι τόσο όσο ο Erden, με τόσα κορμιά που έχει η Εφές φέτος. Από εκεί και πέρα, ο Zirbes της Brose Baskets έχει κάνει εξαιρετική preseason, ο Dasic ήταν ανέκαθεν πολύ ..τίμιος στατιστικά παίκτης, ο Baynes έβγαλε μάτια πέρυσι με τον Ίκαρο (ξέρει από που ψωνίζει η Ολύμπια), αλλά μάλλον θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής, ο Begic αποτελεί το μοναδικό καθαρό πεντάρι της Ρεάλ, ο Kaun πήρε αρκετό χρόνο σε κάποια φιλικά και έδειξε σε πολύ καλή κατάσταση, ο Lucic που περιμέναμε να βγει το πουλέν μας πέρυσι, ξεκίνησε τη σεζόν με ένα εντυπωσιακό 30άρι, στο μοναδικό του παιχνίδι, ενώ αν θέλουμε να δούμε πιο χαμηλά, υπάρχουν οι ψηλοί της Ζαλγκίρις, Foote και Delas, που ούτως ή άλλως παίρνουν κάποιο χρόνο, πόσο μάλλον μετά τον τραυματισμό του Klimavicius (είναι ήδη εκτός ο Javtokas).
Τα δύσκολα τώρα ξεκινούν. Έχουμε ήδη μπει στην τελική ευθεία για τη μεγάλη έναρξη την Πέμπτη. Πλέον απομένει ο σχηματισμός της τελικής δεκάδας. Stand by. We will feel devotion.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου